ดังนั้น ในการอนุญาตให้จดทะเบียนเครื่องหมายรับรองนายทะเบียนจะพิจารณาถึงความสามารถในการรับรองของผู้ขอรับเครื่องหมายรับรองด้วย โดยเกณฑ์ในการขอเครื่องหมายรับรองในเรื่องการพิจารณารับจดทะเบียน ก็ยังคงยึดตามเงื่อนไขของการขอจดทะเบียนเครื่องหมายทั่วไป คือ

1. เป็นเครื่องหมายการค้าที่มีลักษณะบ่งเฉพาะ

2. เป็นเครื่องหมายการค้าที่ไม่มีลักษณะต้องห้ามตามพระราชบัญญัติ

3. ไม่เป็นเครื่องหมายการค้าที่เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าที่บุคคลอื่นได้จดทะเบียน ไว้แล้ว 

แต่เงื่อนไขที่จะเพิ่มเข้ามาเพิ่มเติมในการรับจดทะเบียน ผู้ขอจดทะเบียนจะต้อง (ตามมาตรา 82)

1. ยื่นข้อบังคับว่าด้วยการใช้เครื่องหมายรับรองนั้นพร้อมกับคำขอจดทะเบียนด้วย และ
2. แสดงได้ว่าตนมีความสามารถเพียงพอที่จะรับรองคุณลักษณะของสินค้าหรือบริการ

โดยข้อบังคับตาม (1) ต้องระบุถึงแหล่งกำเนิด ส่วนประกอบ วิธีการผลิต คุณภาพ หรือ คุณลักษณะอื่นใดของสินค้าหรือบริการที่จะรับรอง ตลอดจนหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไข ในการอนุญาตให้ใช้เครื่องหมายรับรองนั้น  ส่วนข้อ (2) ความสามารถในการรับรองของผู้ขอ เช่น เป็นผู้เชียวชาญในด้านที่จะรับรอง หรือ ได้รับการยอมรับในความเป็นเลิศสาขานั้น ๆ แต่ถ้านายทะเบียนเห็นว่า ผู้ขอจดทะเบียนเครื่องหมายรับรองไม่มีความสามารถเพียงพอที่จะรับรองคุณลักษณะของสินค้าหรือบริการตามที่ระบุไว้ในข้อบังคับว่าด้วยการใช้เครื่องหมายรับรองนั้น หรือเห็นว่าการรับจดทะเบียนเครื่องหมายรับรองนั้นจะไม่เป็นประโยชน์ต่อสาธารณชน ให้ นายทะเบียนมีคำสั่งไม่รับจดทะเบียนเครื่องหมายรับรองนั้นและมีหนังสือแจ้งคำสั่งพร้อมด้วยเหตุผล แต่ผู้ขอก็มีสิทธิอุทธรณ์คำสั่งดังกล่าวได้

อ้างอิง ประกาศกรมทรัพย์สินทางปัญญา เรื่อง กำหนดรายละเอียดข้อบังคับว่าด้วยการใช้เครื่องหมายรับรองตามนัย มาตรา ๘๒ แห่งพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า  พ.ศ. ๒๕๓๔