• Google = งานวิจัยมหาวิทยาลัย Stanford
  ก่อนมีกฎหมาย: นิสิต 2 คนทำงานวิจัยเรื่อง PageRank
  หลังมีกฎหมาย: Stanford ได้ใบอนุญาตให้ Google → รายได้ 336 ล้านดอลลาร์
  ผลกระทบ: Google กลายเป็นบริษัทมูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์
• ยาต้านการแข็งตัวของเลือด = มหาวิทยาลัย Wisconsin
  เรื่องราว: เริ่มจากการวิจัยในปี 1940s
  ผลลัพธ์: กลายเป็นยาชีวิตที่ช่วยคนทั่วโลกนับล้าน
  บทเรียน: การวิจัยหนึ่งครั้งสามารถส่งผลกระทบได้ตลอดกาล
  
• บริษัทยา Genzyme = MIT
  จุดเริ่มต้น: งานวิจัยเรื่อง enzyme therapy
  การทำเงิน: ก่อตั้งบริษัทปี 1981
  ความสำเร็จ: มูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ + ช่วยชีวิตผู้ป่วยหลายแสนคน

ตัวเลขที่พิสูจน์ความสำเร็จ Bayh-Dole Act สร้างให้อเมริกาได้อะไรบ้าง?

• รายได้จากการขายใบอนุญาต: 7,000 ล้านดอลลาร์ต่อปี
• Startup ใหม่: 1,000+ บริษัทต่อปี
• งานใหม่: หลายล้านตำแหน่ง
• สิทธิบัตร: 6,000+ ใบต่อปี

TRIUP Act จะเปลี่ยนแปลงไทยอย่างไร?

ปลดล็อกศักยภาพที่ซ่อนอยู่

ปัญหาเดิม: งานวิจัยดี ๆ กลายเป็น “ขุมทรัพย์ฝังดิน”

• มีเงินสนับสนุนการทำวิจัย แต่ไม่ได้ใช้จริงทั้งในเชิงสาธารณะประโยชน์ และเชิงพาณิชย์
• นักวิจัยไม่มีแรงจูงใจในการคิดค้นงานวิจัยที่ตรงความต้องการของตลาด และภาคเอกชน
• ระบบ และเงื่อนไขของผู้ให้ทุนที่มีความซับซ้อน ต้องใช้ระยะเวลา รวมถึงอาจมีการอนุมัติยาก

วิธีแก้ใหม่: เปิดทางให้นักวิจัยและสถาบันเป็น “เจ้าของผลงาน”

• ขอเป็นเจ้าของได้ถ้ามีแผนใช้งานชัดเจน
• บริหารผลงานเองได้ ไม่ต้องรอขออนุญาตผู้ให้ทุน หากเป็นตามแผนการใช้ประโยชน์ที่ได้แจ้งไว้
• ได้รับผลตอบแทนเป็นแรงจูงใจ
• สร้างแรงจูงใจแบบใหม่

สำหรับนักวิจัย:

• รับประกันการแบ่งผลตอบแทน แม้เกษียณแล้ว
• มีโอกาสเป็นผู้ประกอบการ
• ผลงานได้ใช้จริง ส่งผลกระทบต่อสังคม

สำหรับสถาบัน:

• มีผลตอบแทนเสริมจากการได้รับการสนับสนุนทุนวิจัย
• เปลี่ยนจาก “เขียนรายงาน” เป็น “การสร้างผลกระทบเศรษฐกิจ”
• เชื่อมต่อกับธุรกิจและอุตสาหกรรม

สำหรับประเทศ:

• เปลี่ยนจาก “ใช้เงิน” เป็น “สร้างเงิน”
• เกิดธุรกิจใหม่ สร้างงาน
• อุตสาหกรรมได้เทคโนโลยีใหม่

อุปสรรคที่ต้องระวัง (และวิธีแก้) ความเสี่ยงที่ต้องจับตา

1. คนเก่งหนีไปทำธุรกิจ

• ปัญหา: สถาบันอาจสูญเสียนักวิจัยดีๆ
• วิธีแก้: สร้างระบบให้ทำธุรกิจและสอนได้พร้อมกัน

2. สถาบันใหญ่กินสถาบันเล็ก

• ปัญหา: มีทุนพัฒนาระบบได้มากกว่า
• วิธีแก้: รัฐสร้างระบบสนับสนุนร่วม

3. เน้นทำเงินจนลืมหน้าที่หลัก

• ปัญหา: เอาแต่คิดเรื่องขายของ ลืมสร้างความรู้
• วิธีแก้: สร้างดุลยภาพระหว่างการวิจัยและการใช้ประโยชน์

เตรียมตัวให้พร้อมกับการเปลี่ยนแปลง

สำหรับมหาวิทยาลัยและสถาบันวิจัย:

• จัดตั้ง “ทีมดูแลการถ่ายทอดเทคโนโลยี” ที่เข้าใจทั้งงานวิจัยและธุรกิจ
• สร้างกฎเกณฑ์การแบ่งรายได้ที่เป็นธรรม
• สร้างเครือข่ายกับนักลงทุนและธุรกิจ
• เปลี่ยนตัววัดผลจาก “กี่บทความ” เป็น “ผลกระทบทางเศรษฐกิจอะไร”

สำหรับนักวิจัยทักษะใหม่ที่ต้องมี:

• คิดเรื่องตลาดขณะทำวิจัย: “ใครจะเอาไปใช้?”
• เรียนรู้เรื่องธุรกิจพื้นฐาน
• ฝึกนำเสนอให้นักลงทุนเข้าใจ
• สร้างเครือข่ายกับคนทำธุรกิจ

สำหรับภาคเอกชนโอกาสใหม่ที่เกิดขึ้น:

• เข้าถึงเทคโนโลยีใหม่ๆ จากมหาวิทยาลัยง่ายขึ้น
• ลงทุนร่วมวิจัยกับนักวิชาการได้มั่นใจมากขึ้น
• มีโอกาสได้ talent เก่งๆ มาร่วมงาน

เคล็ดลับความสำเร็จจากเรื่องราวจริง สิ่งที่ทำให้อเมริกาสำเร็จ (และเราเรียนรู้ได้)

1. สร้างระบบนิเวศที่ครบครัน

• มีแหล่งเงินลงทุน (Venture Capital) ที่เข้มแข็ง
• มีตลาดที่พร้อมรับเทคโนโลยีใหม่
• มีวัฒนธรรมการเป็นผู้ประกอบการ

2. ทีมงานมืออาชีพ

• คนที่เข้าใจทั้งเทคโนโลยีและธุรกิจ
• ตัดสินใจได้เร็ว ยืดหยุ่น
• มีเครือข่ายกว้าง

3. มองระยะยาว

• ไม่เร่งเอาผลตอบแทนในปีแรก
  สร้างความสัมพันธ์ระยะยาวกับคู่ค้า
  ลงทุนแบบ portfolio (กระจายความเสี่ยง)

อนาคตที่รอเราอยู่ความเป็นไปได้ที่น่าตื่นเต้น

ถ้า TRIUP Act สำเร็จ เราอาจเห็น:

• มหาวิทยาลัยไทยติดอันดับโลกด้านนวัตกรรม
• Startup ระดับโลกเกิดจากงานวิจัยไทย
• ผลิตภัณฑ์ “Made in Thailand” ที่ใช้เทคโนโลยีไฮเทค
• รายได้ประเทศจากการส่งออกเทคโนโลยี

สิ่งที่ผู้ให้ทุนต้องเตรียม

1. สร้างระบบสนับสนุนที่ครบ

• ระบบให้คำปรึกษาสำหรับสถาบันเล็ก
• ฐานข้อมูลเทคโนโลยีส่วนกลาง
• ระบบจับคู่เทคโนโลยีกับธุรกิจ

2. พัฒนาบุคลากร

• หลักสูตรฝึกอบรมเรื่องการจัดการสิทธิบัตรและการใช้ประโยชน์
• ระบบให้คำปรึกษาจากผู้เชี่ยวชาญ
• เครือข่าย mentorship

3. ปรับกฎหมายให้เข้าชุด

• กฎภาษีที่เอื้อต่อการใช้ประโยชน์จากงานวิจัย
• ระบบประเมินผลที่ดูผลกระทบจริง
• กฎหมายอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องให้สอดคล้องกัน

บทสรุป: เรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้น

TRIUP Act ไม่ใช่แค่กฎหมายฉบับใหม่ แต่เป็น “จุดเปลี่ยนประวัติศาสตร์” ที่จะเปลี่ยนไทยจาก “ประเทศที่ซื้อเทคโนโลยี” เป็น “ประเทศที่สร้างและขายเทคโนโลยี”

สิ่งที่จะเกิดขึ้น:

1. วัฒนธรรมใหม่: นักวิจัยเริ่มคิดเรื่อง “ใช้จริง” มากกว่า “เขียนรายงาน”
2. ความสามารถใหม่: สถาบันเรียนรู้การทำงานข้ามสาขา
3. ระบบการเงินใหม่: เงินทุนเข้ามาสนับสนุนเทคโนโลยีระยะเริ่มต้น
4. กฎหมายใหม่: ระบบสนับสนุนการสร้างนวัตกรรมที่ครบครัน

หากทุกอย่างดำเนินไปได้ตามแผน TRIUP Act จะเป็นกฎหมายที่เปลี่ยนไทยให้กลายเป็น “เศรษฐกิจฐานความรู้” ที่แท้จริง ด้วยการเปลี่ยน “งานวิจัย” ให้กลายเป็น “พลังขับเคลื่อนประเทศ” ความสำเร็จของ TRIUP Act = ความสำเร็จของเศรษฐกิจไทยในอนาคต

IDG ให้คำปรึกษาและสนับสนุนการดำเนินการตาม TRIUP Act แก่ทุกภาคส่วน (ผู้ให้ทุน, ผู้รับทุน, นักวิจัยรายย่อย) โดยทีมผู้เชี่ยวชาญจะดูแลตั้งแต่ต้นจนจบกระบวนการ เพื่อให้การดำเนินการถูกต้องและราบรื่น รวมถึงช่วยวางระบบและบริหารจัดการโครงการภายใต้ TRIUP Act เพื่อการนำไปใช้ประโยชน์เชิงพาณิชย์