3 สาเหตุหลัก!
ที่ทำให้เครื่องหมายการค้า ไม่ได้รับการจดทะเบียน
การยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า หลังจากที่นายทะเบียนเครื่องหมายการค้าใช้เวลาในการพิจารณาคำขอจดทะเบียน เครื่องหมายการค้าที่มีลักษณะถูกต้องตามกฎหมาย ก็จะได้รับการจดทะเบียนจากกรมทรัพย์สินทางปัญญา และก็มีเครื่องหมายการค้าจำนวนมากที่ไม่สามารถรับจดทะเบียนได้ เนื่องจากไม่ได้เป็นไปตามหลักเกณฑ์ที่กฎหมายกำหนด ซึ่งในบทความนี้ IDG จึงขอนำเสนอ 3 สาเหตุหลัก ที่ทำให้เครื่องหมายการค้าไม่ได้รับการจดทะเบียน
- 1. เครื่องหมายการค้าที่ไม่มี “ลักษณะบ่งเฉพาะ” (มาตรา 7)ลักษณะบ่งเฉพาะ หมายถึง ลักษณะที่ทำให้ประชาชนหรือผู้ใช้สินค้านั้นทราบและเข้าใจได้ว่า สินค้าที่ใช้เครื่องหมายการค้านั้นแตกต่างไปจากสินค้าอื่น ซึ่งเรื่องนี้เป็นสาเหตุหลักที่เครื่องหมายจะถูกปฏิเสธ เนื่องจากเป็นสิ่งที่เล็งถึงลักษณะหรือคุณสมบัติสินค้า เช่น ใช้ชื่อเครื่องหมายการค้าว่า “บิวตี้” ซึ่งแปลว่าความสวยงาม กับรายการสินค้าเครื่องสำอาง นายทะเบียนจะปฏิเสธคำขอยื่นจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า เนื่องจากชื่อเครื่องหมายการค้าไม่มีลักษณะบ่งเฉพาะ เพราะจุดประสงค์หลักของผู้ใช้เครื่องสำอางก็คือควายสวยงาม หรือใช้แล้วจะสวยงามนั่นเอง
(ตัวอย่างคำสั่งจริงที่นายทะเบียนพิจารณา) - 2. เป็นเครื่องหมายการค้าที่ “เหมือนหรือคล้าย” กับเครื่องหมายการค้าของบุคคลอื่นที่ได้จดทะเบียนไว้แล้ว (มาตรา 13 และมาตรา 20)นอกจากนั้นเครื่องหมายการค้าที่จะสามารถรับจดทะเบียนได้จะต้องไม่มีลักษณะต้องห้าม พ.ร.บ. เครื่องหมายการค้ากำหนดลักษณะต้องห้ามที่กำหนดไว้ เช่น ต้องไม่เหมือนหรือคล้ายกับธงชาติของประเทศใด หรือเครื่องหมายราชการหรือเครื่องหมายขอองค์การระหว่างประเทศ หรือเป็นเครื่องหมายที่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดี เป็นต้น
- 3. เป็นเครื่องหมายการค้าที่มี “ลักษณะต้องห้าม” (มาตรา 8)และประการสุดท้าย ผู้ยื่นคำขอจดทะเบียนจะต้องตรวจสอบก่อนยื่นคำขอแล้วว่าเครื่องหมายการค้าไม่เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของบุคคลอื่นที่ได้จดทะเบียนไว้แล้ว ไม่ว่าจะในแง่ของชื่อเครื่องหมายการค้าหรือว่ารูปเครื่องหมายการค้า นี่ก็เป็นอีกสาเหตุสำคัญที่เครื่องหมายที่ยื่นจะถูกปฏิเสธ
แต่ทั้งนี้ มิใช่ว่าเครื่องหมายที่ถูกนายทะเบียนปฏิเสธไม่รับจดทะเบียน จะต้องโดนจำหน่ายออกจากสารบบทันที เพราะ พ.ร.บ. เครื่องหมายการค้า ได้ให้สิทธิผู้ยื่นคำขอในการชี้แจงเหตุผลและอธิบายเพื่อคัดค้านคำสั่งที่นายทะเบียนพิจารณา โดยผู้เขียนจะขออธิบายในตอนต่อไปครับ
ข้อมูลอ้างอิง : พระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ.2534 และแก้ไขเพิ่มเติม
